به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره این که قبر مطهر حضرت زینب(س) در چه مکانى است، سه احتمال وجود دارد: مدینه، شام و قاهره. عمده سیره نویسان مرقد آن بانوى بزرگ را «قاهره» و «شام» گفته اند.
یحیى بن حسن حسینى عبیدلى اعرجى در کتاب اخبار زینبیات و برخى دیگر از سیره نویسان گفته اند: حضرت زینب در مصر وفات نمود.[۱]
یحیى بن حسن حسینى عبیدلى اعرجى در کتاب اخبار زینبیات و برخى دیگر از سیره نویسان گفته اند: حضرت زینب در مصر وفات نمود.[۱]
حسنین سابقى در کتاب مرقد عقیله زینب و برخى دیگر نوشته اند که مرقد حضرت در شام و دمشق قرار دارد.[۲]
برخى دیگر از نویسندگان مانند دکتر شهیدى در کتاب زندگانى فاطمه زهرا (س) مرقد آن بزرگ بانوى اسلام را به صورت مردّد بین مدینه، شام و مصر مطرح کرده است.[۳]
آنان که گفته اند مقبره آن حضرت در مصر قرار دارد، این گزارش را نقل کرده اند که بعد از مراجعت کاروان باقى مانده واقعه کربلا از شام به مدینه، جوّ عمومى مدینه نا آرام شد.
حاکم مدینه نامه اى براى یزید نوشت و وضع پیش آمده در مدینه و نقش حضرت زینب در نا آرامی مردم را براى یزید توضیح داد. یزید در پاسخ نوشت که زینب را از مدینه اخراج کند. حاکم مدینه مُصِرّ بود که زینب(س) از مدینه خارج شود. سرانجام حضرت زینب از مدینه به مصر هجرت کرد و مورد استقبال حاکم مصر و عده زیادى از اهالى مصر قرار گرفت. حضرت زینب بعد از گذشت حدود یک سال در غروب پانزدهم رجب سال ۶۲ در قاهره رحلت نمود.[۴]
اما آنان که گفته اند: مقبره حضرت زینب در شام است. ضمن نقل این داستان که حاکم مدینه در پى اخراج و تبعید حضرت زینب بر آمد و سرانجام حضرت زینب به شام رفت، به نقل دیگرى پرداختند و آن این است: موقعى که واقعه حره و غارت و کشتار مردم مدینه در سال ۶۲ هجرى توسط یزیدیان رخ داد، عبدالله بن جعفر براى این که ناراحتى همسرش زینب تجدید نشود و قدرى غم و اندوه او کاسته شود، افزون بر این، مرض وبا و طاعون در مدینه شایع شده بود و براى در امان ماندن از آن، به همراه حضرت زینب به سوی مزرعه ای در شام رفتند و در آن جا اقامت گزیدند تا این که حضرت زینب سلام الله علیها مریض شد و در آن دیار از دنیا رفت. پس از زینب کبرا، ام کلثوم دختر دیگر حضرت علی علیه السلام که از غیر فاطمه زهرا سلام الله علیها و نام او زینب صغرا بود، مشهور به زینب کبرا شد و به مصر رفت.[۵]
پی نوشت:
[۱] سید عطاءالله مهاجرانی،پیام آور عاشورا، ص ۳۵۲ – ۳۵۵.
[۲] همان، ص ۳۵۵.
[۳] زندگانى فاطمه زهرا (س) ، ص ۱۶۱ و ۱۶۲.
[۴] پیام آور عاشورا، ص ۳۴۸ تا ۳۵۳.
[۵] شیخ جعفر نقدى ، زینب کبرا، نقل از ستارگان درخشان، ج ۲، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴.
منبع: سایت کرب و بلا
منبع : سایت باشگاه خبرنگاران جوان
