السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)

۱۰ مطلب در مهر ۱۳۹۷ ثبت شده است

جامانده های اربعین

بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد
دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد
به یاد کاروان اربعینی با گریه می گوید
همی بوسم خاکی را که بوی کربلا دارد . . .

اربعین آمد و اشکم ز بصر می آید / گوییا زینب محزون ز سفر می آید
باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست / کز اسیران ره شام خبر می آید . . .



۶ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰
بی نام

نوستالوژی خاطره بازی

تقدیم به دوستان خوبم :





۴ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
بی نام

ترس هایتان

اگر بخواهید منتظر بمانیدتاترس هایتان ناپدیدشوند تا بتوانیددست به کاری بزنید،

شاید محبور شوید تا پایان عمرتان صبر کند.

۶ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰
بی نام

اگه گفتید؟

سه 5 سه 15

21و 19

میشه چند؟ اگه تونستید جوابشو بدست بیارید ؟

۶ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
بی نام

گمان میکنم ...


گمان می کنم هر آدمی

باید پشت پنجره ی اتاقش،

یک گلدان گل شمعدانی

داشته باشد،

که هر بار گلهایش خشک می شود و دوباره گل می دهد،

یادش بیفتد که روزهای غم هم

به پایان می رسند!



۱۰ نظر موافقین ۷ مخالفین ۰
بی نام

می توان

میتوان با این خدا پرواز کرد

سفره دل را برایش باز کرد

میتوان درباره گل حرف زد

صاف وساده مثل بلبل حرف زد

چکه چکه مثل باران راز گفت

میتوان با او صمیمی حرف زد


۴ نظر موافقین ۸ مخالفین ۰
بی نام

نمیدونم

ما وقتی به دنیا میایم هیچی از این دنیای پراز رمزوراز نمیدونیم سردی ورگمی این دنیا رو متوجه نیستیم دلخوشی ما همون لبخندها وگریه هامونه

میگذره تا بزرگ شیم و دغده ها ومشکلات ما یکی یکی شکل بگیره یواش یواش یاد بگیریم چطور از پسشون بربیاییم ویا پشت سربذاریمشون

ولی اینا مشکل نیستن ، اینا جوجه مشکل هستن . مشکلات اصلی ما وقتی شروع میشه که تازه میخوایم زندگی تشکیل بدیمو بریم سر خونه

زندگیمون کار پیدا کنیم تشکیل خانواده بدیم . وچقدر سخته این مشکلات و ازپسش براومدن به قول شاعر :

کار هر بز نیست خرمن کوفتن

گاو نر میخواهد و  مرد   کهن

۷ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰
بی نام

آهنگ بی کلام

 آهنگهای بی کلام پر از حرفند پر از شور واحساس حس های خوبی که حال ادمو خوب میکنه . یا حس عجیبی میده به ادم

بعضی هاشونم ادمو غمگین میکنه ولی حال آدمو خوب میکنه .

چقدر پر از حرفند این اهنگهی بی کلام .:))

۹ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
بی نام

ابرها


ابر توده‌ای از قطرات بسیار ریز آب است که در طبقات پایینی و میانی اتمسفر تشکیل می‌شود. عناصر تشکیل دهنده این توده بخار مانند، همان عناصر تشکیل دهنده مایعات سطح سیاره می‌باشند. در مورد سیاره زمین، ابرها نه از بخار آب، بلکه از قطره‌های بسیار ریز آب تشکیل یافته‌اند.


انواع ابرها

عکس زمینی از ابرها
  • کومولوس (کومه‌ای): نشانهٔ هوای خوب و ملایم. کومولو در لاتین به معنای توده و کپه است. این ابرها شبیه گلوله‌های پف کردۀ پنبه‌ای هستند و شکل آنها بیانگر حرکت عمودی جریان‌های گرم به سمت بالای جو زمین است. مقدار تراکم و رطوبت ابر با پایین ابر که به شکل تخت است، ارتباط دارد؛ به این صورت که هر چه این ویژگی‌ها بیشتر باشد، ابر قد بلندتر است و پایین تخت ابر در قسمت پایین قرار می‌گیرد. گاهی قلۀ این ابرها می‌تواند به بالای ۱۸ هزار متری جو نیز برسد.
نمایی از ابر آرکوس
  • کومولونیمبوس (کومه‌ای‌بارا): به همراه رعد و پیام‌آور طوفان. این ابرها از توده‌های بزرگ و انبوه ابر که به شکل برج عظیمی است، تشکیل می‌گردند.
  • آلتوکومولوس (فرازکومه‌ای): معرف باران احتمالی. این ابرها شامل لایه‌ها یا تکه‌های بزرگ گوی مانندی از قطره‌های ریز آب بوده که معمولاً به صورت شیار یا امواج نسبتاً منظمی مشاهده می‌گردد.
  • استراتوس (پوشنی): نشانهٔ نرمه باران احتمالی. نوع اصلی این ابر لایه‌ای یک‌دست و شبیه مه می‌باشد و معمولاً به صورت تودهٔ متراکمی از بخار آب که قطر آن در همه‎جا یکسان است، مشاهده می‌گردد. ارتفاع این ابر از سطح زمین بسیار کم است.
  • نیمبواستراتوس (باراپوشنی): نشانهٔ ریزش باران یا برف ممتد.
  • آلتواستراتوس (فرازپوشنی): نشانهٔ ریزش احتمالی باران ملایم. این ابرها به صورت لایه‌های یکنواخت و متحدالشکل خاکستری یا متمایل به آبی به صورت ترکیبی از الیاف، آسمان را می‌پوشانند.
  • سیروس (پَرسا): معرف هوای آرام و خوب. این ابرها از مرتفع‌ترین ابرها بوده و اغلب به صورت پر مانند و سفید رنگ و شفاف (مملو از بلورهای یخ) در آسمان دیده می‌شوند.
  • سیرواستراتوس: این ابرها را می‌توان سیروس‌های نازک تور مانندی دانست که از ابرهای کوچک سفید و به هم فشرده به شکل گولهٔ پشمی شکل یافته‌اند. ظهور این ابرها، علامت نزدیک شدن هوای طوفانی بوده و به همین لحاظ، این ابرها را می‌توان پیش از فرا رسیدن هوای بد یا حالت‌های طوفانی هوا، مشاهده نمود.
  • سیروکومولوس: پیام‌آور هوای صاف و آرام. ساختمان آن‌ها اغلب متشکل از قطعات سفید رنگ بوده و معمولاً پیش از ابرهای سیروس در آسمان ظاهر می‌شوند.
  • استراتوکومولوس (پوشن‌کومه‌ای): این ابرها دارای رنگی تیره یا سفید متمایل به خاکستری بوده و معمولاً به صورت دسته یا خطوط یا توده‌های کروی مانند بزرگ و امواج کروی از ابرهای خاکستری با فواصل و شکاف‌های روشن تشکیل می‌گردند. فاقد شرایط بارندگی‌های رگباری است.[۱][۲]
  • پیروکومولوس (آتش‌کومه‌ای): این نوع ابر پدیدهٔ گرمایی است که در اثر گرم شدن سریع و شدید یک ناحیه و تبدیل آن به رسانای گرما ایجاد می‌شود و در نهایت به ابر کومولوس تبدیل می‌گردد. آتشفشان‌ها، آتش‌سوزی‌های جنگلی، و انفجارهای هسته‌ای (به شکل ابر قارچی شکل) همگی از دلایل اصلی تشکیل ابرهای پیروکومولوس به‌شمار می‌آیند.
  • فراکتوکومولو.
  • فراکتواستراتوس.
منبع: ویکیپدیا


۹ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
بی نام

جنگلهای آمازون


آمازون، نام بزرگ‌ترین جنگل بارانی جهان است که در شمال آمریکای جنوبی قرار گرفته و بیشتر آن در خاک برزیل و پرو جای دارد. بیش از نیمی از تمامی جنگل‌های بارانی باقی‌مانده در جهان در آمازون قرار دارد. مساحت جنگل‌های آمازون ۵٫۵ میلیون کیلومتر مربع است که بین ۹ کشور تقسیم شده‌است.

این منطقهٔ جنگلی که تماماً از درختان پهن‌برگ تشکیل شده و رودخانهٔ آمازون نیز از میان آن می‌گذرد بخش‌هایی از کشورهای برزیل (۶۰ درصد)، پرو (۱۳٪)، کلمبیا (۹٪)، ونزوئلا (۵٪)، بولیوی (۵٪)، گویان (۳٪)، سورینام (۲٪)، اکوادور (۱٫۵٪) و گویان فرانسه (۱٫۵٪) را در برمی‌گیرد. جنگل آمازون نامزد قرار گرفتن در فهرست عجایب هفتگانه جدید است.

بیشتر مساحت جنگل‌های آمازون در حوضه آبریز رود آمازون و ۱۱۰۰ شاخه آن واقع شده‌است. این حوضه آبریز بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیون سال پیش در دوران دیرینه‌زیستی شکل گرفته‌است. اهمیت جنگل آمازون در تنوع زیستی گونه‌های گیاهی و جانوری آن، و همچنین در نقش مهم این جنگل در جذب گاز دی‌اکسید کربن از هوا و تولید اکسیژن به جای آن است. جنگل آمازون حدود نیمی از اکسیژن جو زمین را تولید می‌کند. از جنگل‌های آمازون به عنوان بزرگترین میراث طبیعی جهان یاد می‌شود و برخی آن را «ریه‌های کره زمین» می‌نامند. در نیم قرن گذشته جنگل بارانی آمازون تقریباً بیست درصد کوچکتر شده‌است. با تخریب جنگل‌ها، در درازمدت با برهم خوردن «ثبات کربن» در جو زمین، الگوهای بارندگی در سراسر جهان نیز تغییر کرده و کشاورزی با بحران روبرو خواهد شد.

جنگل‌های بارانی آمازون در تمام فصول سال دارای هوایی گرم با رطوبتی بسیار زیاد است. میانگین دما در مرکز آمازون، در حدود ۳۰ درجهٔ سانتیگراد (۸۶ درجه فارنهایت) غربی‌ترین بخش این منطقه، در حدود ۲۵ درجهٔ سانتیگراد (۷۶ درجه فارنهایت) است. تقریباً هر روزه باران سنگینی در سرتاسر آمازون می‌بارد.

بزرگترین شهر ناحیه آمازون واقع در شمال شرق برزیل، شهر مانائوس است. شهر مانائوس یکی از شهرهای میزبان جام جهانی فوتبال بوده‌است. آب‌وهوای تمامی مناطق آمازون گرم و شرجی است.

رود آمازون از کوه‌های آمریکای جنوبی سرچشمه می‌گیرد و با گذر از یک مسیر بسیار پر پیچ و خم و عبور از کشورهای متعدد به سمت شرق و اقیانوس اطلس می‌رود. از آن جا که دهانه این رود خیلی عریض است در برخی از نقاط آن قابل کشتیرانی است. آب گرم و نسبت راکد این رودخانه باعث شده‌است محلی مناسب برای زندگی برخی از حیوانات بسیار عجیب کره زمین باشد. برای نمونه دلفین صورتی که به زبان محلی بوتو نامیده می‌شود، یکی از نادرترین دلفین‌ها در سراسر دنیاست که در میان آب‌های رودخانه پهناور آمازون زندگی می‌کند. براساس گفته‌های دانشمندان رودخانه آمازون نزدیک یه یازده میلیون سال است که هم‌چنان جاری است.











بومیان

امروزه در بخش برزیلی جنگل‌های آمازون بیش از ۲۴ میلیون نفر زندگی می‌کنند که شامل صدها هزار مردم بومی است که به ۱۸۰ قبیله گوناگون تعلق دارند.[۳]

شواهد ژنتیک و مردم‌شناختی نشان می‌دهد که مردم بومی آمازون سرخ‌پوستانی هستند که ریشه آن‌ها مانند دیگر سرخ‌پوستان آمریکا به مهاجرانی بازمی‌گردد که بین ۱۳ هزار تا ۱۷ هزار سال پیش از سیبری آغاز به حرکت کردند. این مهاجران در پایان واپسین عصر یخ‌بندان یعنی زمانی که تنگه برینگ هنوز به شکل پلی یخ‌زده قاره آسیا را به قاره آمریکا متصل می‌کرد از این تنگه گذشته و به آمریکای شمالی رسیدند. نوادگان این مهاجران مدت‌ها بعد از سوی شمال غرب آمازون به منطقه آمازون وارد شدند.

شواهد باستان‌شناختی از کاوش‌های کاورنا داپدرا پینتادا نشان می‌دهد که نوع بشر برای نخستین باز دست‌کم ۱۱۲۰۰ سال پیش در آمازون سکونت گزید.[۴]

جنگل‌های آمازون مأمن بیش از ۱۸۰ قبیله بومی است. در اعماق این جنگل‌ها هنوز قبایلی از بومیان زندگی می‌کنند که تاکنون با دنیای امروز و مردمان شهرنشین تماسی نداشته‌اند. هر از گاه خبری از کشف یکی از قبیله‌های ناشناخته آمازون در رسانه‌های دنیا شنیده می‌شود. البته نزدیک به بیست میلیون نفر هم در قلب قبیله‌های مختلف در اطراف زندگی می‌کنند که به بشر امروزی نزدیک‌تر هستند. دولت برزیل برای حفظ فرهنگ و اصالت این بومیان که هر یک احتمالاً زبان و آیین‌های منحصر به فردی دارند، بخش‌های بزرگی از جنگل‌های آمازون را تحت حفاظت قرار داده است.[۵] نیمی از جمعیت قبایل جنگل آمازون طی سالیان متمادی بر اثر بیماری، گرسنگی و جنگ جان خود را از دست داده‌اند.[۲]

هر سال در ماه‌های ژوئن و اوت، قبایل مستقر در جنگل آمازون و شهرهای اطراف جشنی به نام کوارپ برگزار می‌کنند. در این جشن که در واقع برای بزرگداشت رفتگانشان برپا می‌شود، هر قبیله رقص، غذاهای بومی و آیین‌های خود را به نمایش می‌گذارد. ورود غریبه‌ها به این جشن برای تماشا تنها با اجازه رؤسای قبایل امکان‌پذیر است. تحقیقات نشان می‌دهند که در حال حاضر نزدیک به ۵۰ قبیله در آمازون زندگی می‌کند که هنوز هم کاملاً با دنیای بیرون بیگانه هستند و هیچ ارتباطی با خارج ندارند.[۶]

در یکی از آخرین تلاش‌ها، قضات دیوان عالی برزیل به حفظ یک منطقه اختصاصی سرخپوستان در ایالت شمالی رورایما به عنوان یک سرزمین واحد و یکپارچه رای دادند. این منطقه اختصاصی به نام «راپورت سرا دو سول» به مساحت بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار در کنار مرز ونزوئلا محل زندگی حدود ۲۰ هزار سرخپوست منطقه آمازون است.[۷]

نخستین اروپایی که موفق شد کل درازای رودخانه آمازون را با قایق طی کند فرانسیسکو ده اوریانا بود که این کار را در سال ۱۵۴۲ انجام داد.[۸] در کرانه‌های این رود در آن زمان سکونتگاه‌هایی وجود داشته که ساکنان آن بعداً به خاطر دچار شدن به بیماری‌های اروپایی نظیر آبله از بین رفتند.







تنوع زیستی

آمازون بالاترین تنوع زیستی را در جهان دارد. شمار درختان این جنگل ۳۹۰ میلیارد اصله برآورد می‌شود که شامل ۱۶ هزار گونه درخت می‌شود.[۹]

در جنگل‌های آمازون حدود دو نیم میلیون گونه از حشرات و ده‌ها هزار گونه گیاه زندگی می‌کنند. شمار گونه‌های پرندگان و پستانداران آمازون در حدود دو هزار گونه است. تاکنون دست‌کم ۴۰٬۰۰۰ گونه‌های گیاهی، ۲۲۰۰ گونه ماهی، ۱۲۹۴ گونه پرنده، ۴۲۷ گونه از پستانداران، ۴۲۸ گونه دوزیست و ۳۷۸ گونه از خزندگان به‌طور علمی در منطقه آمازون بررسی و طبقه‌بندی شده‌اند.[۱۰]

یک‌پنجم تمامی گونه‌های پرندگان جهان در جنگل‌های آمازون زیست می‌کنند و یک‌پنجم از گونه‌های ماهیان جهان نیز ساکن رودخانه‌ها و آب‌های روان آمازون هستند.[۱۱]

شماری از گونه‌های موجود در آمازون از گونه‌های پرخطر برای انسان و دیگر حیوانات هستند، ازجمله کیمن سیاه، جگوار، شیر کوهی و آناکوندا. در رودخانه‌ها نیز مارماهی برقی می‌تواند باعث مرگ شود و ماهیان درنده‌ای به نام پیرانیا هم بدن انسان را گزیده و شدیداً زخمی می‌کنند.[۱۲] قورباغه زهرآگین هم از جانداران سمی خطرناک این نواحی است و خفاش خون‌آشام که در داخل جنگل‌های بارانی آمازون ساکن است از ناقلان بیماری هاری به‌شمار می‌آید.[۱۳] مالاریا، تب زرد و تب دنگی نیز از بیماری‌هایی است که احتمال ابتلا به آن‌ها در جنگل‌های آمازون هست.

درخت‌هایی که در معرض خطر انقراض قرار دارند، گونه‌هایی مانند گردوی برزیلی و نخل هستند که زندگی ساکنان آمازون به میوه، دانه، پوشال و خواص دارویی آنان وابسته است. این درختان نقش مهمی در پایداری خاک و تعدیل آب و هوا ایفا می‌کنند.



تهدید آمازون

بخش برزیلی آمازون طی چهل سال گذشته (تا ۱۳۶۹ خورشیدی) بیش از ۱۸ درصد از جنگل‌های خود را از دست داده است که مساحتی برابر با مساحت کالیفرنیا را دربر می‌گیرد. بریدن درخت‌ها برای چوب، گسترش کشتزارهای سویا و ایجاد دام‌داری باعث این جنگل‌زدایی‌ها بوده‌است.[۳]

جنگل‌های آمازون نقش بزرگی در تصفیه هوای زمین دارند و برای همین دولت برزیل در سال ۲۰۰۹ متعهد شد تا جلوی جنگل‌زدایی را در این کشور بگیرد. برزیلی‌ها متعهد شده‌اند که تا سال ۲۰۲۰ میلادی ۸۰ درصد از جنگل‌زدایی در کشورشان را به نسبت آنچه که به‌طور متوسط بین ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ روی داده بود، کم کنند. علی‌رغم اظهارات مقامات دولتی برزیل مبنی بر اقدام برای حفظ آمازون، سالانه بطور متوسط ۱۹٬۴۰۰ کیلومتر مربع از آن جنگل برای چنین مصارفی نابود می‌شود.

به موجب نتایج پژوهش‌های محققان اداره هواشناسی بریتانیا، در دیدی محافظه‌کارانه، افزایش متوسط دما به اندازه دو درجه سلسیوس (سانتیگراد) بالاتر از متوسط دما در دوران پیش از صنعتی شدن، سبب نابودی ۴۰ درصد پوشش جنگلی آمازون تا پایان قرن جاری میلادی خواهد شد. در همین سناریوی محافظه‌کارانه، افزایش متوسط دما به اندازه سه درجه، سبب نابودی ۷۵ در صد پوشش جنگلی در منطقه آمازون خواهد شد.

اما جنگل آمازون که به «ریه تنفسی کره زمین» شهرت یافته تنها توسط افزایش دما تهدید نمی‌شود، بلکه قطع درختان و تخریب عمدی جنگل برای مصارف گاوداری و کشاورزی هم به مشکلات افزوده است.

طرفداران محیط زیست رفع ممنوعیت فروش محصولات اصلاح ژنتیکی شده در برزیل را نیز تهدید جدی برای جنگل‌های بارانی آمازون می‌دانند. در قانون جدید، عرضه و کشت محصولات اصلاح ژنتیکی شده به ویژه سویا برای صادرات تأیید شده‌است. شرکت‌های زیست‌فناوری و کشاورزان بزرگ برندگان این قانون جدید محسوب می‌شوند. هرچند این اقدام و همچنین قانونی شدن تحقیقات بر روی سلول‌های بنیادی جنین انسان از دید مردم برزیل حرکتی به سوی برزیل نوین است؛ اما طرفداران محیط زیست می‌گویند جنگل‌های بارانی و کشاورزان کوچک بازنده ماجرا هستند. طرفداران محیط زیست نگران هستند محصولات اصلاح ژنتیکی شده، گونه‌های بومی را نابود کند، در زنجیرهٔ غذایی اختلال به وجود آورد و امکان ورود این محصولات به مناطق جدید مانند جنگل‌های پاکسازی‌شده آمازون را فراهم سازد. تخریب بزرگ‌ترین جنگل بارانی جهان طی دو سال گذشته برای دومین بار به بالاترین حد خود رسید. سال گذشته بخشی از جنگل آمازون به وسعت ۲۳ هزار کیلومتر مربع نابود شد. طرفداران محیط زیست می‌گویند دامداران و چوب‌برها درختان جنگل‌های بارانی و علفزارهای استوایی را نابود می‌کنند و کشاورزان زمین‌های خالی‌شده از درخت را به کشتزار تبدیل می‌کنند.

از طرفی آزادراهی که در آمریکای جنوبی کشیده می‌شود و از جنگل‌های آمازون عبور می‌کند، نیز در تخریب این جنگل‌ها نقش مهمی دارد. از طرف دیگر، دادگاهی در برزیل با احداث سومین سد بزرگ جهان روی رودخانه ژینگ و در قلب جنگل‌های آمازون موافقت کرده‌است.

در سال ۱۳۹۴ خورشیدی (۲۰۱۵ میلادی) اعلام شد که برزیل و پرو با پیشنهاد چین برای احداث راه آهن در آمازون موافقت اولیه کرده‌اند. در صورت احداث، طول این راه آهن به بیش از ۵ هزار کیلومتر می‌رسد و ریو دو ژانیرو، دومین شهر بزرگ برزیل در حاشیه اقیانوس اطلس را به بندری در پرو در اقیانوس آرام متصل می‌کند. توسعه این خط آهن از هزینه صادرات مواد خام و فراورده‌های کشاورزی به چین کم می‌کند اما مخالفان طرح می‌گویند ساخت و ساز برای ایجاد راه آهن ممکن است به جنگل‌های بکر آمازون لطمه بزند.[۱۴]

هم در سال ۲۰۰۵ و هم در سال ۲۰۱۰ میلادی جنگل‌های آمازون دچار خشکسالی شدید شدند که نابودی گیاهی بزرگی را در مناطق مختلف رقم زد. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که در صورت افزایش سه سانتیگرادی میانگین دمای جهان، حدود ۷۵ درصد از جنگل‌های آمازون نابود خواهند شد.[۱۵]




برج دیدبان آمازون

دکلی به ارتفاع ۳۲۵ متر که از برج ایفل نیز بلندتر است، در قلب جنگل آمازون و در میان درختان تنومند آن ساخته شده‌است. این دکل برای مشاهده تغییرات شیمیایی در راستای مطالعه تغییرات اقلیمی در سطح جهان احداث شده‌است. جنگل آمازون با تولید نیمی از اکسیژن جو زمین، تأثیری فوق‌العاده بر روی آن می‌گذارد. این برج عمدتاً به دنبال گازهای گلخانه‌ای همچون دی‌اکسید کربن، مونوکسید دی نیتروژن و ازون است که جو را گرم می‌کنند. تمام داده‌های جمع‌آوری شده توسط این برج که قرار است به مدت ۳۰ سال به فعالیت بپردازد، در قالب الگوهایی به ثبت می‌رسد تا امکان پیش‌بینی تغییرات اقلیمی فراهم شود و بر روی تصمیمات دولت دربارهٔ محیط زیست تأثیر بگذارد. انتظار می‌رود که این برج در ابتدای سال ۲۰۱۷ به‌طور کامل آماده استفاده باشد. برج بلند دیدبان آمازون پروژه مشترک مؤسسه ملی برزیل در امور تحقیقات آمازونی و موسسه آلمانی ماکس پلانک است.[۱۶]



سفر گرد و غبار صحرا تا آمازون

هر سال جریانی از گرد و غبار صحرای بزرگ آفریقا سراسر اقیانوس اطلس را از شرق به غرب طی می‌کند و به جنگل‌های آمازون می‌رسد. این گرد و غبار به خاک‌های آمازون که بر اثر باران‌های تند و سیلاب فسفر خود را از دست داده‌اند، فسفر می‌رسانند. پژوهش‌ها نشان داده است که در مدت هفت سال، بطور متوسط هرسال ۲۸ هزار تن خاک به منطقه جنگلی آمازون در آمریکای جنوبی منتقل شده‌است. این خاک دارای ۲۲ هزار تن فسفر بوده، که عامل غذایی حیاتی در رشد گیاهان و ماده اصلی کودهای تجارتی است. دانشمندان با استفاده از ماهواره توانسته‌اند گرد و غبار صحرا و عبور آن از اقیانوس اطلس را ردگیری کنند.



منبع:ویکیپدیا

۷ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
بی نام