رقیه ...رقیه نجیب ! ای مهتاب شب های الفت حسین ! ای مظلوم ترین فریاد خسته ! گلِ نازدانه پدر و انیس رنج های عمه !
رقیه... رقیه کوچک! ای یادگار تازیانه های نینوا و سیل سیلی کربلا ! دست
های کوچکت هنوز بوی نوازش های پدر را می داد، و نگاه های معصوم و چشمان
خسته ات، نور امید را به قلب عمه می تاباند.
رقیه... رقیه صبور ! بمان، که بی تو گلشن خزان دیده اهل بیت، دیگر بوی
بهار را استشمام نخواهد کرد، تو نوگل بهشتی و فرشته زمینی، پس بمان که کمر
خمیده عمه، مصیبتی دیگر را تاب نخواهد آورد.
مرا هم کربلایی کن رقیه
بحـق نام زیبای عـمویت
برای من دعایی کن رقیه (س)
السلام علیک یاحضرت رقیه (س)
