روزگارا

روزگارا:

  تو اگر سخت به من میگیری،

  با خبر باش که پژمردن من آسان نیست،

  گرچه دلگیرتر از دیروزم،

  گر چه فردای غم انگیز مرا میخواند،

  لیک باور دارم دلخوشیها کم نیست

  زندگی باید کرد...!

برای خودت زندگی کن ...

اه چقــدر لاغری !!! تو چرا انقــدر چاقی !!!

قدشو چه کوتولست !!! انقدر درازه یاد نردبون میوفــتم!!!

وااا هیکلش همش آمپوله…چه تن لشی داری پاشو یه باشگاه برو !!!

نیگا چجوری حجاب کرده دختره ی اُمل..

اینو…چه بی حجابه دختره ی خراب !…

خلاصــه

این جماعــت از هر چیزی برای مسخره کردن شما استفاده می کنن…!

اینا همونایی هستن که چیزی برای برتــری خودشون ندارن و میخوان با مسخره کردن و

گذاشتن عیــب روی دیگران خودشون رو مورد توجه قرار بدن !!!

در یک کلام عقده و کمبود دارن…!!!

 

پس…

برای خودت زندگی کن نه برای مردم..

از اون چیزی که هستــی نهایت لذت رو ببر…

مطمئن باش یکی الان آرزوشه که جای تو باشه…

مادر

دنیای کودکی ام سرشار از طنین دل انگیز توست ، تمام خاطرات کودکی ام را خط به خط با نام تو نوشته امو همیشه تورا می ستایم.

مادر بودن سخت ترین و پرمشقت ترین کار دنیا است که

تا آخر عمر هم بازنشستگی ندارد

و تنها حقوقی که بابت آن طلب میکند اندکی عشق است،

مادرم تو را عاشقانه دوست دارم

و با تمام وجودم به تو عشق می ورزم

درد دارد

درد دارد…
وقتی با نسیمی برود…
کسی که به خاطرش به طوفان زده ای…

الهی...

الهی ؛ اگر چه درویشم ولی داراتر از من کیست،

که تو دارایی منی...

الهی ، در،بسته نیست ، ما دست و پا بسته ایم...

الهی ، چون توانستم، ندانستم و

چون دانستم، نتوانستم 

الهی ، مقدور فرما آنچه ذبح می شود

نفسانیت ما باشد به پای ربانیت تو...

آرزویم

امروز آرزویم این بود
صبح باصدای زنگ در بیدار شوم
پستچی باشد
برایم با پست سفارشی بسته ای رسیده باشد
کاغذ را امضا کنم و بسته بزرگ را تحویل بگیرم
در را ببندم و بسته را باز کنم
تو درآن باشی...

درگیر دوست داشتن

من برای متنفر بودن از کسانی که از من متنفرند وقتی ندارم؛

زیرا درگیر دوست داشتن کسانی هستم که مرا دوست دارند ...

زندگی

زندگی آن هنگام زیباست که آدمی بداندفکری بخاطرش درهیاهوست............دکترشریعتی

حکایت ما

حکایت ما،
حکایت آن گنـدمـزاری ست
که سر بـر شانه آسیابان گذاشت؛
برای گفتن دردهایش ...

به شکرانه ی تمام زمین خوردن ها …

در همین چند قدمی توست…عجله کن…برخیز و دوباره قدم بردار…”…و دوباره ایستادن و دوباره زمین خوردن های پیا پی تا رسیدن به هدف…و آنگاه لذت احساس پیروزی !…چه لذت بی نظیری …زمانی که مدام تلاش می کنی و برای رسیدن به آنچه که می خواهی ، بار ها و بار ها طعم تلخ شکست را به جان می خری و دوباره ، از نو آغاز می کنی …چه پیروزی ارزشمندی…که اگر بدون تلاش بود ، تنها یک نام داشت…”شانس” و یا “اتفاقی تصادفی”…