باز شدن اشتها :: روزهای زندگی من

باز شدن اشتها

یعنی یه آدمایی هستن که اینقدر با اشتها غذا میخورن که اگه سیر سیر هم باشی باز اشتهات باز میشه و باز گرسنه میشی . دیدم که میگم .

رفته بودیم یه جایی (نمیگم کجا تابمونید تو خماری :دی ) طرف اینقدر با اشتها غذا میخورد اونم با دستاش که بچه ای که سه ماهه به زور

غذا به خوردش میدادن و انواع دکتر و آزمایش و سحرو جادو بردن بلکه غذا بخوره و نخورده الان با دیدن این بنده خدای خوش اشتها اشتهاش

باز شده و غذا خورده .

۹۵/۰۹/۲۸

بی نام

نظرات (۷)

۲۸ آذر ۹۵ ، ۱۰:۰۵

❤منتـــظر المهدی 313❤

خخخخخخ خیلی جالب بود ممنونم ازتون :-)

۲۸ آذر ۹۵، ۱۱:۲۰

پاسخ:

خواهش میکنم .

۲۸ آذر ۹۵ ، ۱۵:۰۵

** م**

این یکی مثل منه...

：)

۲۸ آذر ۹۵ ، ۱۶:۱۹

خنـــــــــღــــــــــده ڪدہ ツ

عالی بود

۲۸ آذر ۹۵ ، ۱۶:۲۰

خنـــــــــღــــــــــده ڪدہ ツ

عالی بود

۲۸ آذر ۹۵ ، ۲۳:۴۲

فاطمه :)

خخ اره راست میگی منم دیدم

۲۹ آذر ۹۵ ، ۱۰:۲۱

پرواز ...

منم همچین ادمایی رو دیدم :)

۰۳ دی ۹۵ ، ۲۱:۱۸

علی احمدی

ما عادت نداریم به غذا خوردن سی نگاه کنیم حتی غذا خوردن یه بچه گربه.خداوکیلی

مادرمون اینجوری یاد داده و گفته عیب و بده کسی به غذای کسی نگاه کنه سر سفره یا حالا هر جایی.

ولی با دیدن بعضیا وقتی که دارم غذا میخورم یا وقتی که مطلبی میخونم که خیلیا نگاه میکنن به دهن کسی موقع غذا خوردن یا مثلا وقتی تو پارک تو سیزده به در نشستیم چیزی میخوریم همه به صورت و دهن هم نگاه می کنند با اینکه نمیشناسه کسی ما رو واقعا خجالت می کشم از رفتارشون.

متاسف میشم و میگم خدایا کاش از بچگی اونا هممادری مثل مادر من داشتند که وقتی من نگاه نمی کنم اونا هم الان نگاه نمی کردند و راحت غذا می خوردیم.

شاید باورتون نشه ولی ما خانوادگی سر سفره اصلا تعارف نمیکنیم مگر مهمون باشه اونم تازه وقتی غذا رو خورد و تموم شد و متوجه شدیم که مثلا یکی بدون حرکته تازه نگاه می کنیم و میگیم دوباره بکشید و اگر نکشه اصرار نمی کنیم.

من خودم خونه خاله ام رفته بودیم سلماس تازگی با همشون خوب بودیم و یهوویی بعد از شامی که با اصرار زیاد خاله من سه بار ظرفاهای خورشت و دیس های برنج رو خالی کرد تو بشقابم تا جایی که سر ریز میشد هر بار اینقدر خورده بودم که بعد از شام از دل درد به خودم میپیچیدم.

بگذریم چه اتفاقاتی و حرفایی زدم تو اون حال دگرگونی که داشتم و خوب نبود و واقعا خجالت می کشم بگم که چی گفتم ولی فرار کردم صبح فرداش رفتم خونه دایی کوچیکه تو ارومیه و دایی برگشت گفت چرا اومدی گفتم خب دایی نمیتونستم اون همه غذا بخورم اونا هم به زور میریختن میگفتن جوانه بذار بخوره و من میگفتم نمیخوام میگفتن آخه میمونه هیشکی نمیخوره باید بخوری.

دایی من گفت منم رفته بودم خونشون همش تعارف می کردن و من می گفتم من به اندازه خودم کشیدم و اصرار می کردند که کم کشیدی و ما داریم میبینیم!!!

دایی میگفت من خوب کاری کردم و جنگ اول به از صلح آخره میگه برگشتم گفتم مگه شما لقمه های منو میشمرید که میدونید کم کشیدم یا زیاد؟

میگه بهشون بر خورد و دیگه نه نگاه کردن و نه تعارف بیخودی... .

الان خونه دایی بزرگم و خونه خاله ام نمیرم بخاطر همین اگرم برم یه لحظه میرم بر میگردم فوری.خداوکیلی کار خوبی نیست.

فقط بچه ها نگاه می کنند من ناراحت نمیشم زیاد چون بچه که نمیفهمه چه ناراحت بشم چه نشم.بگذریم... .

نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.

روزهای زندگی من

السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)

باز شدن اشتها

نظرات (۷)

رمان مریم ورمان میلیاردر معروف

طنز

عاشقانه

آموزشی

محرم

یا ابا عبدالله الحسین (ع)

صفر

یادی از گذشته ها

مادر

متن زیبا

دهه فجر

خدا

مذهبی

دهه فاطمیه

سال نو مبارک

میلادحضرت فاطمه زهرا (س) وروز مادر

عیدنوروز

اللهم عجل لولیک الفرج ...

شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع)

پزشکی