غرق نور است و طلا             گنبد زرد رضا             

بوی گل, بوی گلاب               می رسد ازهمه جا

مثل یک خورشید است          می درخشد ازدور        

شده از این خورشید                شهر مشهد پر نور

چشمها خیره به او                   قلبها غرق دعاست        

بر لب پیر و جوان              همه یا رضا رضاست

ای خدا کاش که من              یک کبوتر بودم           

روی این گنبد زرد                    شاد می آسودم

می زدم بال و پری                  دور تا دور حرم           

از دلم پر می زد                     ماتم و غصه و غم