تمام غصه ها از همان جایی آغاز میشوند که، ترازو برمیداری و می افتی به جان دوست داشتنت ... اندازه میگیری ، حساب کتاب میکنی ،مقایسه
میکنی... وخدا نکند حساب وکتابت برسد به آن جا که زیادتر دوستش داشته ای ، زیادتر گذشته ای،زیادتر بخشیده ای ، به قدر یک ذره ، حتی یک
ثانیه ... درست از همان جاست که توقع آغاز می شود ، و توقع آغاز همه رنج هایی است که ما می بریم ...
سلام
بله واقعا... اگر توقعی نداشته باشی راحت زندگی میکنی و بی معرفتی آدما بی اهمیت میشه
ولی خب یه چیزی که هست اینه که گاهی باید اتفاقا حساب کتاب کرد که زیادی به کسی بها ندیم.... بعدا ضربه میخوریم